Zbigniew Preisner urodził się 20 maja 1955 roku w Bielsku-Białej. Uczył się grać na gitarze i fortepianie. Już w liceum zaczął komponować, nigdy jednak nie ukończył żadnej szkoły muzycznej. Samodzielnie uczył się grać – ze słuchu odtwarzał wysłuchane nagrania. Studiował historię oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W 1977 roku związał się z „Piwnicą pod Baranami”. Pod wpływem Zygmunta Koniecznego zaczął pisać muzykę do „piosenek artystycznych”. Po sukcesach w Piwnicy rozpoczął współpracę ze Teatrem Starym w Krakowie. Potem przyszedł czas pierwszych kompozycji filmowych. W 1982 roku pracował nad „Prognozą pogody” razem z Antonim Krauze, przez którego poznał Krzysztofa Kieślowskiego. Film „Bez końca” zapoczątkował stałą współpracę z Kieślowskim. Razem ze scenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem stworzyli telewizyjny cykl „Dekalog” , „Podwójne życie Weroniki” oraz trylogię „Trzy kolory”. Śmierć Kieślowskiego w 1996 roku uniemożliwiła realizację ich drugiego tryptyku: „Niebo, Czyściec, Piekło”. To właśnie muzyka do dzieł Krzysztofa Kieślowskiego rozsławiła nazwisko Preisnera. Dwukrotnie część swoich kompozycji do filmów Kieślowskiego Preisner podpisał pseudonimem — nazwiskiem fikcyjnego, duńskiego kompozytora Van den Budenmayera. Obecnie kompozytor pracuje we własnym studiu pod Krakowem.

Z początkiem lat dziewięćdziesiątych Preisner stał się znany na całym świecie. W tym okresie napisał muzykę do filmów wielu różnych reżyserów, m.in.: do filmu „Prominent” Johna Irvina, do „Zabawy w Boga” brazylijskiego reżysera Hectora Babenco, do kilku dzieł Agnieszki Holland, do „Skazy” Louisa Malle, do filmu „Kiedy mężczyzna kocha kobietę” Luisa Mandoki itd.

Zbigniew Preisner jest obecnie czołowym kompozytorem muzyki filmowej w Polsce. Uważa się go również za jednego z najwybitniejszych kompozytorów filmowych swojego pokolenia. Przez wiele lat Preisner pozostawał w bliskiej współpracy z reżyserem Krzysztofem Kieślowskim i jego scenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem. Muzyka Preisnera do filmów Kieślowskiego takich jak „Dekalog”, „Podwójne życie Weroniki”, „Trzy kolory: Niebieski”, „Trzy kolory: Biały” oraz „Trzy kolory: czerwony” zdobyła uznanie i popularność na całym świecie.

Preisner skomponował też ścieżki dźwiękowe do wielu zagranicznych filmów fabularnych, w tym „Zabawy w Boga” Hectora Babenki, „Skazy” Louisa Malle’a”, „Kiedy mężczyzna kocha kobietę” Luisa Mandokiego, „Tajemniczego ogrodu” Agnieszki Holland, czy „Elfów z ogrodu czarów” Charlesa Sturridge’a.

W jego dorobku znajduje się również muzyka do filmów „Ostatni wrzesień” Debory Warner, „Aberdeen” i „Krainy szczęścia” Hansa Pettera Molanda, „Pośród obcych „Edoarda Pontiego”, Wszystko dla miłości” Thomasa Vinterberga, „Dziwne ogrody” Jeana Beckera, „Supertex” Jana Schüttego oraz „Sportsman of the Century” Mischy Alexandra. Najnowszą kompozycją filmową Zbigniewa Preisnera jest ścieżka dźwiękowa do „Un Secret” Claude’a Millera. W sumie skomponował muzykę do ponad 80 produkcji.

„Requiem dla mojego przyjaciela” – pierwsze wielkoformatowe dzieło Preisnera napisane specjalnie do nagrań i wykonań na żywo – autor poświęcił pamięci Krzysztofa Kieślowskiego. Wydana nakładem „Erato Disques” (Warner Classics) w październiku 1998 kompozycja miała swą światową premierę w warszawskim Teatrze Wielkim 1 października 1998. Na nagraniu usłyszeć można orkiestrę Sinfonia Varsovia, Warszawski Chór Kameralny oraz polską sopranistkę Elżbietę Towarnicką, której śpiew stał się znakiem firmowym muzyki filmowej Preisnera.

Kolejnym wielkim dziełem Preisnera jest zapowiadany na jesień 2007 album „Silence, Night and Dreams”, na orkiestrę, chór i solistów z librettem opartym na Księdze Hioba. W nagraniu usłyszymy również głos Teresy Salgueiro – Madredeus.

Wśród pozostałych płyt z muzyką artysty dostępnych obecnie w sklepach znajdują się także: „10 łatwych utworów na fortepian „w wykonaniu wybitnego polskiego pianisty Leszka Możdżera wydane przez EMI Classics, ścieżki dźwiękowe do „Ostatniego września” i „Aberdeen” wydane przez Silva Screen, „Wszystko dla miłości” wydane przez First Name Soundtracks, „Kraina szczęścia” wydana nakładem  Mellowdrama oraz reedycja oryginalnych ścieżek dźwiękowych Preisnera do „Dekalogu” Kieślowskiego opublikowana nakładem MK2 Music.

Ścieżki dźwiękowe do „Podwójnego życia Weroniki” oraz „Trzech kolorów: Niebieskiego, Białego” i „Czerwonego”, jak również płyta „Preisner’s Music” – koncertowe nagranie suity stworzonej z jego filmowych kompozycji, osiągnęły duży sukces komercyjny na całym świecie.

Ścieżki dźwiękowe do trylogii „Trzy kolory” ukazały się niedawno w reedycji MK2 Music na nowej kompilacji zatytułowanej „Preisner-Kieślowski”, zawierającej także utwory z „Dekalogu” i „Podwójnego życia Weroniki”.

W 1994 Preisner został poproszony o skomponowanie tematu do czołówki „People’s Century”, 26-odcinkowego serialu telewizji BBC w koprodukcji z WGBH Boston dokumentującego historię XX wieku. Serial po raz pierwszy pokazano na kanałach BBC 1 i 2 w latach 1995-96, po czym został on również zaprezentowany w USA przez stację PBS. Do tej pory serial był już transmitowany w ponad 30 krajach.

Pośród wielu nagród i wyróżnień otrzymanych przez Preisnera są m.in. Srebrny Niedźwiedź z Festiwalu Filmowego w Berlinie w 1997 roku, dwa Cezary Francuskiej Akademii Filmowej  – jeden w 1996 za muzykę do filmu „Elisa” Jeana Beckera, a drugi w 1995 za „Trzy kolory: Czerwony” oraz trzy wyróżnienia pod rząd dla najlepszego kompozytora muzyki filmowej podczas rozdań nagród Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Los Angeles w latach 1991,1992 i 1993. Preisner jest członkiem Francuskiej Akademii Filmowej, a w 1992 otrzymał Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne osiągnięcia w szerzeniu polskiej kultury na świecie.

Wikipedia, oficjalna biografia

Linki

 http://www.preisner.com/