Negotiator, The
Kompozytor: Graeme Revell
Rok produkcji: 1998
Wytwórnia: Restless Records
Czas trwania: 41:23 min.

Ocena redakcji:

 

Po nakręceniu prześmiewczego „Friday” oraz kilku teledysków, F. Gary Gray szybko przeszedł do kina akcji, w którym dobrze czuje się do dziś. W latach 90. nakręcił tym samym dwa tytuły, jakie, niezależnie od siebie, stały się swoistymi klasykami gatunku. Zwłaszcza ten drugi dobrze przyjął się u publiczności, po latach na stałe wchodząc do telewizyjnej ramówki również w Polsce. Mowa właśnie o „Negocjatorze” z elektryzującym duetem Jackson/Spacey w rolach głównych.

 

revell-7697350-1590001123Cichym bohaterem tej produkcji stała się także muzyka Graeme Revella. Dla Nowozelandczyka była to niezwykle płodna i ciekawa dekada – z założenia drugoligowy kompozytor (w dodatku spoza śmietanki Hollywood) regularnie otrzymywał bowiem angaże do pierwszoligowych tytułów, w tym wielu blockbusterów. „The Negotiator” nie jest zatem najgłośniejszą produkcją w tej stawce, lecz z pewnością jedną z jego najbardziej charakterystycznych, a przy tym – obok „Świętego” – najlepiej wyeksponowanych ilustracji danego okresu.

 

Nie dziwi to, gdy posłucha się tematu przewodniego – energiczna, pulsująca i chwytliwa nuta jest zarazem heroiczna, co stosownie dramatyczna. Mocno zapada w pamięć i równie udanie niesie na swoich barkach film, w którego scenach pojawia się odpowiednio często. Na płycie słychać ją już w otwierającym materiał „Hostage Crisis”, po którym powraca kilkukrotnie we fragmentach akcji (m.in. „The Stakeout”, „The Final Breach”), by następnie z podwójnym przytupem zwieńczyć całą pracę. „End Game” i „End Titles” to bezbłędny finał oraz zdecydowanie jedne z najbardziej lotnych i ciekawszych utworów nie tylko na tym krążku, ale i w całej twórczości maestro.

 

Nic zatem dziwnego, że w starciu z nimi reszta ścieżki wypada dość blado, niekiedy będąc wręcz anonimową tapetą. Z jednej strony Revellowi udaje się całkiem sprawnie uniknąć coraz pewniej dochodzącego do głosu stylu z kuźni Hansa Zimmera (choć czuć niekiedy ducha Marka Manciny), ale z drugiej jego nuty i tak zdążyły się opatrzyć po tych wszystkich latach od premiery. Czasem brzmią więc topornie i drażnią, innym razem w ogóle można przejść obok nich niezauważalnie. W filmie ten underscore się sprawdza – zwłaszcza, gdy przykryje go warstwa efektów dźwiękowych. Lecz na tak krótkim, zaledwie 40-minutowym albumie staje się niedopuszczalnym grzechem, którego nijak nie zbawią okazjonalne rzewne chóry i wokalizy.

 

negotiator2-4229403-1590001644

Trochę szkoda, że nie zdecydowano się tu na większą chaotyczność ułożonej chronologicznie tracklisty. Przykładowe „Elegy”, czyli jeden z nielicznych przykładów lirycznej ekspresji – jako żywo przywołujące na myśl, zwłaszcza wtedy, „Titanica” – z pewnością lepiej sprawdziłoby się gdzieś w środku wydawnictwa, różnicując nieco klimat i odrobinę poprawiając słuchalność. A tak niemal cały środek „Negocjatora” to zwykły pokład nudy.

 

Mimo to jest to pozycja, do której zdarza mi się regularnie powracać – chociażby fragmentarycznie. Daleko jej do klasyki, zdecydowanie bliżej sprawnego rzemiosła, acz napisanego z werwą i przebłyskami pasji. Muzyka, której słucha się całkiem przyjemnie i, co ważniejsze, soundtrack zachęcający do sięgnięcia po film… ponownego. Polecam głównie fanom.

 

P.S. W filmie wykorzystano również cztery utwory źródłowe: „Rise” Craiga Armstronga (z płyty „The Space Between Us”), „Cotton-Eye Joe” formacji Rednex, „Doin' What I Did” Dwighta Yoakama oraz „Flyin' High (In the Friendly Sky)” Marvina Gaye.

Autor recenzji: Jacek Lubiński
  • 1. Hostage Crisis
  • 2. Elegy
  • 3. The Troops Arrive
  • 4. F.U. Danny Roman
  • 5. The Stakeout
  • 6. Take the Shot
  • 7. No Turning Back
  • 8. Bluff & Double Bluff
  • 9. The Second Breach
  • 10. Chris Sabian Replaced
  • 11. Blow-Up
  • 12. The Final Breach
  • 13. Escape
  • 14. End Game
  • 15. End Titles
3
Sending
Ocena czytelników:
3 (2 głosów)

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Asian X.T.C

Asian X.T.C

Rocznie na całym świecie powstaje mnóstwo filmów i nie mniej ścieżek dźwiękowych jest wydawanych na płytach. Zapoznawanie się z nimi wszystkimi jest z oczywistych powodów niemożliwe, dlatego nikt tak naprawdę nie wie ile arcydzieł i naprawdę świetnych ścieżek...

„Anna” i wampir

„Anna” i wampir

„Wampir z Zagłębia” – to jedna z najgłośniejszych spraw kryminalnych PRL-u lat 70. Niby schwytano sprawcę i skazano go na śmierć, ale po wielu latach pojawiły się wątpliwości, co pokazały publikowane później reportaże czy nakręcony w 2016 roku film „Jestem mordercą”....

Bullitt

Bullitt

There are bad cops and there are good cops – and then there’s Bullitt Ten tagline mówi chyba wszystko o klasyce kina policyjnego przełomu lat 60. i 70. Film Petera Yatesa opowiada o poruczniku policji z San Francisco (legendarny Steve McQueen), który ma zadanie...