
Any Given Sunday – promo score |
data publikacji: 08/07/2008 |
Męska Gra
"...posiada jednak swój własny, namacalny styl, który bardzo trudno jest zignorować..."
Kompozytor: Richard Horowitz
Rok produkcji: 1999
Wytwórnia: nieznana (bootleg)
Czas trwania: 70:04 min.
Richard Horowitz nie jest zbyt dobrze znaną postacią w filmowym światku. Nie ma się zresztą czemu dziwić, gdyż film nie jest jego głównym polem działań, a jedynie skromnym "dodatkiem" do twórczości, któremu kompozytor od czasu do czasu poświęca trochę uwagi. Kompozytor ten jest głównie znany z oryginalnych prac z pogranicza klasyki, jazzu i muzyki elektronicznej, które połączone w jedno tworzą niesamowite, transowe wręcz klimaty. Horowitz często sięga także po motywy etniczne i egzotyczne – głównie z północnej Afryki i wschodniej Azji (przez pewien czas mieszkał on zresztą w Maroku, gdzie studiował m.in. język arabski i wschodnią filozofię). Jednak także w filmie potrafi on się odnaleźć, o czym świadczą choćby liczne nagrody za "The Sheltering Sky" Bernardo Bertolucciego oraz tytuły takie, jak "Three Seasons", "Lakota Woman" i w końcu "Any Given Sunday" Olivera Stone'a...
Muzyka do tego ostatniego, to typowy przykład twórczości Horowitza. Jest więc sporo (świetnie zaaranżowanej i pomyślanej) elektroniki, kilka instrumentów klasycznych, jak np. skrzypce oraz magnetyzujące słuchacza chóry w tle (także operowe) – a wszystko to skąpane oczywiście w egzotycznych instrumentach, dźwiękach i odgłosach. Na pierwszy rzut oka jest to dziwny podkład, jak na film o futbolu amerykańskim, ale Stone wiedział co robi. Reżyser wyraźnie naznaczył bowiem swoje dzieło mistycyzmem mającym swoje korzenie w kulturze Indian oraz Maorysów (do których rytuałów, jakie odbywają się także przed meczami rugby wyraźnie nawiązuje) – i to wszystko rewelacyjnie podchwycił i zilustrował Horowitz. Jego muzyka jest więc w dużej mierze drapieżna i ciężka, ale potrafi też być łagodna, kiedy trzeba i bardzo ascetyczna i 'uduchowiona'.
Zresztą motywem przewodnim filmu jest właśnie taka rytualna pieśń wojowników, ukryta pod nazwą "Manarrandara", która co jakiś czas pojawia się na płycie, choć najczęściej słychać ją pod koniec albumu – począwszy od ścieżki "Verdi Burundi". Innym znaczącym elementem jest też melodia wygrywana na smyczkach i keybordzie, obecna już w początkowym "Final TD", która ma charakter bardzo podniosły – niemalże zwycięski, acz odpowiednio stonowany temat. Jest też oczywiście odrębna muzyka akcji, ale ona nie łączy się w jakieś konkretne, powracające tematy i, tak jak i wszystkie pozostałe fragmenty, służy właściwie jednej, konkretnej scenie, tudzież sekwencji. Trzeba przyznać, że ilustracja to bardzo skrajna. Chwilami pachnie tu niezłą tandetą z pogranicza techno ("Ben Hur Lunch, Part 2"), innym razem muzyka jako żywo przypomina Vangelisa (świetne "Cap In The Hospital") czy dokonania Faltermeyera i stare, dobre Media Ventures ("Miami Bones", "Fumble In The Night") – całość posiada jednak swój własny, namacalny styl, który bardzo trudno jest zignorować. Bo też i gdzie obecnie znaleźć można tak zróżnicowaną muzykę tła, która potrafi zgrabnie połączyć etnikę, operę, elektronikę i klasykę w jednym tylko fragmencie?
Taka mieszanka sprawia jednak, iż nie jest to materiał łatwy i bardzo trudno jest w ogóle przebrnąć przez całość za pierwszym razem. Sprawy nie ułatwia niestety potężna dawka underscore'u, jaki tu zawarto, i który – mimo swej ciekawej natury – często po prostu ginie poza ruchomym obrazem (np.: "Twisted Burning", "Red Bass" czy "Cheeter"). Stąd też znajomość samego filmu Stone'a może być pomocna (choć wg mnie nie jest wymagana – wystarczy za to odrobina samozaparcia i dobrej woli ze strony słuchacza). Sporo jest tu też bardzo krótkich fragmentów, które trzeba wałkować przynajmniej kilkukrotnie, aby w pełni pojąć "o co właściwie biega"; a o tym, że brak tu jakiejkolwiek logicznej kolejności tematów nawet nie wspomnę. To wszystko powoduje, że muzyka na płycie sprawia wrażenie bardzo nierównej i trudno jest wyłapać te najciekawsze fragmenty – choć tych najwięcej jest na początku albumu (utwory 1-6) i w środku (ścieżki 19-25) – gdyż mieszają się z tymi znacznie gorszymi, o których chcielibyśmy jak najszybciej zapomnieć.
Opisywany tu album to wydanie promo (choć ze względu na ilość muzyki nazywany także complete score – zresztą okładka powyżej to oczywiście "zrób to sam") i na dzień dzisiejszy jest to niestety jedyna możliwość zapoznania się z dokonaniem Horowitza. Szkoda, gdyż jest to muzyka bardzo oryginalna i nieszablonowa, która dodaje jeszcze większej pikanterii i klimatu filmowej wizji Stone'a. Co prawda ilość zawartego tu materiału jest znacznie przesadzona, a w wielu momentach ilustracja potrafi być bardzo toporna, nieprzyjemna czy wręcz asłuchalna, to jednak warto bliżej przyjrzeć się tej pozycji. Jej specyficzny, nieco dziki i szalony charakter na pewno stanowi niezłą odskocznię od tradycyjnych i/lub typowo elektronicznych podkładów – a i do wielu fragmentów wraca się niekiedy z przyjemnością. Mocne trzy z dodatkowym plusem za oryginalność.
P.S. Na płycie dvd z filmem można znaleźć wyizolowany score. Tymczasem poniżej inna okładka tegoż, oraz przykładowa okładka soundtracku - ostatecznie wyszły dwie płyty, oznaczone jako vol. I i vol. II.
CD 1
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
01. | Final TD |
![]() ![]() ![]() |
02. | Game Five 2nd Half Charge |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
03. | Cap In The Hospital |
![]() ![]() ![]() ![]() |
04. | Fumble In The Night |
![]() ![]() ![]() ![]() |
05. | Game Five String Theme |
![]() ![]() ![]() ![]() |
06. | Red Jungle |
![]() ![]() |
07. | Twisted Burning |
![]() |
08. | Electro Heave |
![]() ![]() ![]() |
09. | Steam Hornes |
![]() ![]() ![]() |
10. | V Formation |
![]() ![]() ![]() |
11. | Cap Scores |
![]() ![]() ![]() |
12. | Defensive Practice / Tony & Christina Fight |
![]() |
13. | Wraparound Defense |
![]() ![]() |
14. | Red Wirring |
![]() ![]() ![]() ![]() |
15. | Miami Bones |
![]() ![]() |
16. | Red Bossa |
![]() ![]() |
17. | Red Red |
![]() ![]() |
18. | Red Bass |
![]() ![]() ![]() |
19. | Red Horn |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
20. | The Inches Speech |
![]() ![]() ![]() |
21. | Ben Hur Lunch / Tony And Willy |
![]() ![]() ![]() ![]() |
22. | Whorl Remix |
![]() ![]() |
23. | Horn Over Horn |
![]() ![]() ![]() ![]() |
24. | Fumble In The Night Mix no.2 |
![]() ![]() ![]() ![]() |
25. | Game Five Down Field Charge |
![]() ![]() |
26. | Dark Loop |
![]() ![]() |
27. | Locker Room |
![]() ![]() |
28. | Cheeter |
![]() ![]() ![]() |
29. | Verdi Burundi |
![]() ![]() ![]() |
30. | Houmi-Verdi-Burundi |
![]() ![]() |
31. | (Manarrandara) Quarterback Speak |
![]() |
32. | Yopera |
![]() |
33. | Wipeout |
![]() ![]() |
34. | Distorted Jungle |
![]() |
35. | On The Bench |
![]() |
36. | Vox Beats |
![]() |
37. | (Cheeter no.3) Timeout |
![]() ![]() ![]() |
38. | Sidelined |
![]() ![]() |
39. | Ben Hur Lunch, Part 2 |
![]() ![]() ![]() |
40. | Not A Sonata |
Komentarze
Obecnie brak komentarzy.
Dodaj komentarz