Posłuchaj utworu Jonny'ego Greenwooda ze ścieżki filmowej do Inherent Vice
12-12-2014, 22:36, informacja prasowa
Do sieci trafił nowy kawałek Jonny’ego Greenwooda z...
Czekoladowy wieczór filmowy w Prawie Kinie Muzycznym!
12-12-2014, 08:37, informacja prasowa, jb
Projekt Prawie Kino Muzyczne i MuzykaFilmowa.pl zapraszają na...
11-12-2014, 21:17, Mefisto
Dziś rano ogłoszono nominacje do 72. edycji Złotych...
Muzyka z filmu "Pani z przedszkola" już w sprzedaży!
10-12-2014, 23:17, informacja prasowa
Świetne kompozycje, zaskakujące aranżacje, wspaniali muzycy,...
Ennio Morricone ponownie w Krakowie!
05-12-2014, 17:22, informacja prasowa
Przed nami wielkie muzyczne święto. Już 14 lutego 2015 r....
Oscary 2013 - Analiza Muzycznych Nomonacji...
Resume 2013 - krytyczne podsumowanie muzycznego roku 2013...
Oscary 2012 - Analiza Muzycznych Nomonacji...
Resume 2012 - krytyczne podsumowanie muzycznego roku 2012...
Birdman
Mefisto 29-01-2015, 13:25: Dwóch i pół :) I jest to wykładowa filmowej i albumowej bytności, a koniec końców i tak oceniamy głównie wydawnictwo płytowe właśnie.
John Wick
Mefisto 29-01-2015, 13:24: Jak dla mnie raczej asłuchalna papka. W scenach klubowych niektóre kawałki się sprawdzają, bo mają powera. Ale albumowo, zebrane to wszystko do kupy zwyczajnie męczy i przyprawia o ból głowy. Zdecydowanie zabrakło mi też jakiegoś bardziej wyrazistego tematu dla głównego bohatera.
Grande bellezza, La
Mefisto 29-01-2015, 13:21: Daruj sobie przytyki, o wielki znawco, obrażony za personalne noty dla "wielkich" :P Tu przede wszystkim nie chodzi o klasykę samą w sobie (bo część z tych utworów jest naprawdę ładna, część znam, a część... nie jest klasyką), ale o konstrukcję soundtracku i jego atrakcyjność oraz wrażenie, jakie wywołuje - w końcu ileż można przynudzać (a to wszak połowa wydania dopiero!)? Zresztą być może jeszcze zmienię zdanie po seansie
Grande bellezza, La
Krystian 29-01-2015, 11:28: Coż, nie wszyscy potrafią słuchać klasykę :D
Grande bellezza, La
Mefisto 28-01-2015, 18:42: Odpadłem już przy pierwszym krążku - artyzm i wielka klasyka aż do zarzygania, a wieje nudą tak, że aż mi pokój przewietrzyło. Nie wiem, może w filmie wypada to lepiej, ale płytowo jest to pozycja dla tych, co mają 2,5 godziny na zbyciu dla medytacji, by nie powiedzieć wprost, że snu.